تحلیل اثرات کاهش یارانه آب در اقتصاد ایران (با استفاده از مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر)

آب، یکی از ارزش مندترین منابع طبیعی است که هم به عنوان عامل تولید و هم کالای مصرفی، نقش آفرینی می کند. این عامل از طرفی، در بخش های مختلف اقتصادی به عنوان یکی از نهاده های اصلی تولید(به ویژه در بخش کشاورزی)، جایگاه مهمی در توسعه پایدار اقتصادی دارد و از طرف دیگر به عنوان یک کالا،جنبه اقتصادی داشته و به دلیل کمیابی ،تولید و توزیع آن با ارزش افزوده، همراه است.از این رو، همه کشورها به منظور افزایش رشد و توسعه اقتصادی به دنبال استفاده بهینه تر این عامل می باشند. . اما طی ده های گذشته پرداخت یارانه به روشهای مختلف (پنهان و آشکار)باعث پایین نگه داشتن قیمت مصرفی آب شده، به گونه ای که از یک سو باعث مصرف بی رویه این عامل ، و از سوی دیگر باعث شده هزینه های هنگفتی را به دولت تحمیل نماید. هدف از این مطالعه ، تحلیل اثرات کاهش یارانه آب (افزایش قیمت آب) بر بخشهای مختلف اقتصادی بر اساس پنج سناریو با استفاده از مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر برای سالهای 1380 و 1385 می باشد. تعیین اثرات اقتصادی اصلاح یارانه آب ،می تواند، گامی اساسی دراجرای سناریوهای اصلاح قیمت آب باشد.نتایج نشان می دهد که اصلاح یارانه آب منجر به کاهش مصرف خانوارهای شهری و روستایی و تولید ناخالص داخلی و افزایش شاخص قیمت و درآمد دولت در کلیه بخش های اقتصادی خواهد شد. دولت می تواند با توزیع مجدد درآمد از کاهش تولید جلوگیری نماید.